12.03.2015

Laleczka z saskiej porcelany




Czasami czuję się jak lalka. Porcelanowa lalka. Jak marionetka, którą wszyscy pociągają za sznurki dla własnych korzyści...
Kiedy miałam 4 lata mama dała mi piękną, porcelanową lalkę, z bladą twarzą bez emocji, różanymi policzkami i chudymi nóżkami. Powiedziała mi, że jestem tak piękna jak ta lalka. Ale jej twarz mówiła, że kłamie. 
Kiedy miałam 7 lat, chciałam bardziej przypominać moją lalkę, więc chciałam przestać się uśmiechać. Ale to było naprawdę trudne.
Kiedy miałam 10 lat, mama powiedziała mi, że jestem gruba, więc pobiegłam do pokoju płacząc. Moja lalka spadła i rozbiła ramię. Posklejałam części, ale nadal było widać pęknięcia, więc wzięłam marker i narysowałam takie same na swoich nadgarstkach.
Kiedy miałam 11 lat, spędzałam dużo czasu sama w pokoju myśląc jak być bardziej podobną do mojej lalki, nawet jeśli nienawidziłam jej, bo była piękniejsza niż ja.
Teraz mam 13 lat. Linie na moich nadgarstkach zmieniły się w pęknięcia, moja twarz jest zmęczona, ale blada. Nie uśmicham się i prawie nie jem.
Patrz, mamo, teraz wyglądam jak moja lalka.







Pewnie zastanawiacie się, jakie jest przesłanie tego posta? Otóż: nie dajcie rządzić swoim życiem, nie poddawajcie się. To jest Twój żywot i nikt nie ma prawa mówić Ci jak masz żyć. Ty jesteś panem swojego życia, to Ty w nim masz władzę.


Piosenki:

1. Laleczka z Saskiej Porcelany [cover]
2. Piosenka Drewnianych Lalek [cover]

4 komentarze:

  1. Fajny design bloga :) ładne zdjęcia! ^^ agata-musielak.blogspot.com obserwujemy? Odpowiedź u mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Fajny design bloga :) ładne zdjęcia! ^^ agata-musielak.blogspot.com obserwujemy? Odpowiedź u mnie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Przepiękne zdjęcia :) Nie cierpię, gdy ktoś mówi mi, co mam robić.
    A ty tak ślicznie ubrałaś to w słowa - kocham tego posta!

    OdpowiedzUsuń
  4. Szczerze mówiąc, musiałam przeczytać ten post kilka razy, pięknie to opisałaś, masz talent :)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...